Boş Gün Yazısı

Bu sabah karma karışık dugular ile başladım güne. Ne dün gece sonun u hatırlayamadığım o garip rüya ne de bu gün beni bekleyen ve her gün yapmam gereken işler hiç umurum da değildi. Tek isteğim bir an önce gece olması ve tekrar uykuya dalmaktı. Belki yarım kalan rüyamın devamını da uyuduğumda görürdüm hiç merak etmesem de. Tek dileğim boş bir gün geçirmek boşlukta kalmak. Ve hiçbir şey düşünmemek nasıl olacaksa ama bir şekil de olmalıydı. Birden aklıma daha önce katıldığım kşisel gelişim programlarındaki eğitimler geldi. Stresli olduğumuz ya da öfkeli olduğumuz an larda uygulamamız gereken bir tekniği uygulamaya başladım.

Hayal gücüm ile kendimi bembeyaz bir kumsalda masmavi bir deniz e doğru yürürken düşündüm. Bu uygulama beni bir süreliğine de olsa rahatlattı fakat gözlerimi açtığım da bunun sadece iş saatlerin de ve performans geliştirmekte işe yaradığını hatırladım. Yani bu tam olarak istediğim şey değildi. Zaman sanki geçmemek için benimle inatlaşıyordu saat e her baktığım da zaman hiç geçmemiş gibi alaycı bakışlar ile bana bakıyordu.

Bir insan neden zamanını boş geçirmek ister ki günümü boş geçirmek isterken birden bire böyle bir soru geldi aklıma. Belki de zamanı boş geçirme fikri çok ta iyi bir düşünce değil. Ama içimden de hiçbir şey yapmak gelmiyor. Dışarı çıksam biraz dolaşsam yağmur yağıyor mevsim sonbahar. Islanmamak ve hasta olmamak için geceyi evin içn de beklemek zorundayım. Hiç düşünmeden düşünmeliyim bir şeyleri. Nasıl yapacağımı da tam olarak bilemiyorum ya bu söylediklerimi. Pencereden yağmuru seyrettim bir süre az da olsa rahatladım bu şekil de.

Belki de yalnız kalmaktı tek istediğim herkesten her şeyden uzak bir gün geçirmekti asıl amacım fakat bunu kendime bile söyleyememiştim. Belki de söylemekten korkuyorum bu korkum iyi niyetimden mi yoksa kendime olan saygımdan mı kaynaklanıyor du bilemiyorum. Bildiğim tek şey vardı o da bir boşluğun içinde olduğumdu.

Bir an sonsuz bir maviliğin içinde derin düşüncelere daldım. Farkın da olma dan meditasyon yapıyor dum her tarafım mavi sularla çevrilmişti zaman hiç akmıyordu adeta, zaten akmasını da iistemiyordum. Zira her şey çok güzeldi, tarif edilemez bir huzur kaplamıştı içimi san ki az önce zaman ın olduğundan hızlı akmasını isteyen ben değildim. Birden gökyüzü nü kara bulutlar kapladı ve bir şimşek çaktı. Ve ani bir irkiliş le meditasyon dan gerçek yaşamıma uyandım gün yine çok sıkıcıy dı. Elime kumandayı aldım ve televizyonu açtım. Amaçsızca o kanaldan başka bir kanala geçiyordum. Sonra bir müzik kanalında durdum ve bir süre şarkı dinledim. Daha sonra dinlediğim şarkılara eşlik etmeye başladım fakat pek te başarılı değildim doğrusunu söylemek gerekise. Uyusam diye düşündüm bir an ama sonra vazgeçtim. Keşke bu gün dünya çapın da boş geçirme günü olsaydı diye saçma bir düşümceye kapıldım. Sonra bu gün ü kendim için her yıl boş geçir eceğim bir gün olarak olarak ilan ettim kendi kendime zaten başkasının da bu ilanımı destekleyeceğine hiç ihtimal vermiyordum.

Gün geceye dönüşmüş yağmur da şidetini alabildiğine hızlandırmıştı, sanki yeryüzünden intikam almak istercesine yağıyordu. Yatağım pencerenin kenarındaydı yağan yağmuru izlerken bir yandan da boş geçirdiğim günü düşünüyordum. O kadar değişik konular üzerine farklı düşüncelere daldığım bir gün ü gerçekten de boş geçirmişmiy dim bilemiyorum. Ne de olsa bu gün dünya çapın da her kesin boş geçireceği bir gün olmuştu benim sayem de.

SON