Çirkinliğe Dair

Bu özenti bu tapınma halinin sebebi nedir. İnsanoğlunun güzele ve güzelliğe karşı olan bu anlaşılamaz zaafı yüzyıllardır kendinden hiç ödün vermeden sürüp gidiyor. Üvey görüntü hali güzelliğin tam zıttı bir estetik biçim, olarak göze çarpan çirkinlik sürekli kaçınılan beğenilmeyen en önemlisi doğal yapısıyla sürekli oynanan bir görsel utanç olmuştur. Neden utanılır ki hiç anlamam ve bir türlü mantıklı bir sebep bulamıyorum. Oysaki göze güzelliğini veren rengi değil bakışları yüze güzelliğini veren hatları teni değil tebessümü değilmidir. Değerli olan güzel olan az olan değilmidir. O halde neden çoğalarak değersizleşmeye çalışılıyor hiçte anlaşılır bir durum değil doğrusu. Çirkinleşmek gerek hemde en ücra köşelerdeki hücrelerimize kadar. Ancak bu sayede içimizdeki saklı güzellikler yani gerçek estetik ortaya çıkabilir. Bu söylenenlerin başarılabilmesi hakiki güzellik yani baki olan beden çürüdükten sonra bile var olmayı başarabileni ortaya çıkarır. Yalancı güzellik hani gece gündüz ayna karşısında silip süpürülen boyanan çürümeye mahkum olan bedensel güzellik onu yok etmek için çirkinleşmek gerek hemde bir an önce. Bir nesne ne kadar güzel ve alımlı olabilir ki mesela altın elmas gümüş ve ya bir pırlanta onlara paha biçilmez değeri veren insan elleri emeği değilmi. Yoksa az oluşlarımı değerli oluşlarının sebebi. Mesela bir çakıl taşı yeryüzünde o kadar çoklarki kimse dönüp yüzlerine bile bakmıyor. Canı sıkılan yerden bir avuç alıp denizin sonsuz mavisine doğru fırlatıyor teker teker. Oysaki biri çıksa bir çakıl taşına hünerli bir elmas ustası gibi hassasiyetle yaklaşıp aynı kusursuzlukta işlerse o değersiz kabul edilen taş paha biçilmez bir değer kazanır. Her nesne gördüğü ilgi kadar değil verilen emek kadar güzel ve değerlidir. Çirkinliğe dair son söz Çirkin olmanın ya da öyle görünmenin en güzel yanı takıntısız olmak ve mütevazı bir kişilikle yaşamaktır bütün güzellere inat.

SON