Seyahatname

Yolculuk yapmak çok hoşuma gider dünya dan uzaklaşıp hayal alemlerine giderim bu zaman zarfında. Bir kentten ayrılmak sonrasında başka bir kente kavuşmak iki coğrafya arasında bir köprü gibidir kat ettiğim yollar. Yolculuk sırasında en çok yaptığım iş gideceğim yerde henüz görmediğim güzelliklerin resimlerini nasıl göründüklerini hayal dünyamda canlandırmak olur. Bu sayede hayal gücümün seviyesini ölçerim. Örneğin yıllar önce seyahat etmeye merak saldığım ilk zamanlarda başka bir ülkede küçük bir sahil kasabasının methini duymuştum oraya giden eski bir dostumdan. Öylesine etkilenmiştiki denizin mavisinden ormanında yetişen rengarenk çiçeklerin den birbirinden misafirperver insanlarından öylesine samimiyet ve içtenlikle bahsedişi vardıki bir an önce gidip görmem gerektiğine karar verdim. Ama tabi önce kendi hayal dünyamda o kasabayı canlandırmam gerekiyordu. Otobüs dağların yamaçlarından kıvrıla kıvrıla aşağı inen yolda orta derecede bir hızla ilerliyor. Ormanın yeşili arasından uzakta ucu bucağı belli olmayan sonsuz bir mavilik beliriyor önce. Sonra kokusu duyulmaya başlıyor denizin geride kaldıkça orman. Beyaz boyalı kırmızı kiremitli önünde küçük bahçelerin olduğu evler görüyorum. Dar taş döşemeli yollarında yürürken bahçelerden gelen çiçek kokuları ile deniz kokusu birbirine karışıyor. Balıkçı olduğu ilk bakışta kolaylıkla anlaşılan orta yaşlı bir adam hey yabancı kasabamıza hoş geldin evim az ileride buyur gel sana içecek bir şeyler ikram edeyim diye sesleniyor hafif gülümseyerek. Balıkçının davetine iştirak ettikten sonra hayal gücümün beni yanıltmadığına kanaat getirdim. Ve her yolculuk öncesinde bu bir gelenek halini aldı benim iç dünyamda. Her yol bir yerlere ulaşmak isteyenler için bir köprü olurmu. Bu sabah yeni bir yolculuk için alışverişe giderken kısacık bir yolculuk sırasında böyle bir soru geldi aklıma. Karmakarışık bir itiş kakış içinde herkes bir yerlere yetişmeye çalışıyor. Kimisi nereye gideceğini bile planlamamış gibi görünüyor. Fakat içlerinde bir yerlere gitme isteği olduğu ilk bakışta anlaşılıyordu. Belkide ben öyle anladım bilinmez. Kimbilir belki de bu çaba bir yerleri geride bırakmak içindir. Nede olsa yolun üzerinde ve hayal kurulmadan yapılan bir yolculuktu bu. Sayısız şehir bıraktım ardımda. Bir o kadar da şehire kasabaya ülkeye ulaştım. Ama hiçbiri beni onların görüntülerini önceden kurgulayıp hayal dünyamda canlandırmak kadar mutlu etmedi. Zira ben bir seyyah sınır tanımaz bir gezgin ve hayalciydim. Kimbilir belki bir gün gezi anılarımı bir kitaba dönüştürebilirim bir sonraki yolculuğumda.

SON