Siz Ne Dersiniz

Ne yapmalı nasıl yapmalı şu an bilemiyorum. Ama düzensiz hesapsız ve sınır tanımaz gidişe bir dur demek gerekiyor artık. Nereye gidiyoruz, ya da nereye gitmek istiyoruz. Bir bileniniz varmı acaba. Yeni bir dünya kuracağız diye mahvettiğimiz doğal denge giderek onu mahvedenlerinde dengesini bozuyor fark ettirmeden. Bir gün kendi yarattığımız sanal dünyada kendimizide kaybedeceğimiz günler kapıda. Bunu fark edemiyoruz. Peki ya insan yapımı makineler insanların yaşamını gerçektende kolaylaştırıyormu. Yoksa tembelleştiriyormu insanoğlunu. Bence ikinci şık doğru. Farkında olmadan giderek tembelleşiyor dengesini bozuyoruz bedenimizin tıpkı üzerinde yaşadığımız gezegen gibi. Bu gidişe bir dur demenin zamanı geldi bence. Benim bu durumu frenleyecek bir fikrim var. Ve şimdi dle getirmeyi düşünüyorum. Ya siz siz ne dersiniz. Bu günlerin geçmişi bizler geleceğin bu günü yani çocukluk dönemleri. Çocıkken hep hep güzel düşler kurar doğaya karşı saygı yeminleri ederdik. Sonra birden ne oluyorsa şu an anlaşılamayan ve gizemini kendi içinde barındıran tuhaf bir düşünce zararlı bir virüs gibi duygu ve düşüncelerimizi esir alıp karmakarışık bir hale getiriyor aklımızı. Farkın da olmadan unutuyoruz çocukluğumuzu Unutulan çocukluk unutulan yetişkinlikle eş değerde bir önem taşır. Çünkü çocuk olmak düşler kurmak demek mağsumane. İcat etmek zararsız bir silahı soba borularından roket tasarlamak demek uzaya gideceğini düşünerek onunla. Sınır tanımaz yetişkinerde tıpkı sınır tanımaz çocuklar gibi sürekli yeni bir dünya kurma hayali içinde yaşamlarına devam ediyorlar. Keşke sınır tanımaz yetişkinlerle sınır tanımayan çocuklar ara sıra yer değiştirebilseler. Sınırsız düşünen yetişkin bir çocuk olarak böyle bir düşüncenin mümkün olup olamayacağına yoruyorum aklımı bu günlerde. Ben düşündükçe çocukluğuma gidiyor um, gittikce tezimin gerçekleşebileceğine daha çok inanıyorum. Günler geçti doğaya ve insana zarar veren virüs ün gizemini çözdüm. Bütün sır çocuk kalabilmekteymiş. Ancak o zaman hayatımızdaki olumsuz gidişi frenleyebiliriz. Ben böyle düşünüyorum. Ya siz siz ne dersiniz. Benim bir fikrim var çocukluk dönemie ait. Yeni bir dünya kuramıyoruz madem. O halde eski dünyamızı eski haline geri getirelim hep birlikte. Hem bu sayede büyümeye bir yetişkin olmamızada gerek kalmaz. Dünyamız döndükce bizlerde onunla birlikte döneriz hiçbir varlığı canlıyı tahrip etmeden. Kendimizi sadece dünyanın doğal döngüsüne bırakarak sürerdik onun bize bağış ettiği yaşamı. Çocukken böyle bir düşüncem vardı. Peki ya siz siz ne dersiniz bu fikre çocukça düşünerek. Ne yapmalı nasıl yapmalı şimdi bu sorulara çok güzel bir cevap buldum. Bu düzensiz hesapsız ve kural tanımaz gidişe bir dur demenin tek yolu çocuk olmak çocuk gibi düşünmekten geçiyor. Geçte olsa ben bunu anladım. Ya siz siz ne dersiniz.


SON