Yersiz Zamansız

Bazen çok korkarız bazen de seviçlere boğuluruz anlamzızca. Sizi bilmem ama ben en çok yer siz ve zamansız sevinçlere kapılmayı seviyorum. Geçen gün bir kadın otobüste giderken kahkaha attım diye ürkerek kalktı yanımdan ve ayakta devam etti yolculuğuna. Deli midir nedir diye söylenip ara ara bakındı durdu yol boyunca. Gülmek bu kadar korkutu cu bir ruh halimi. İnsan lar gülmek için mizah dergileri okur tiyatro ya sinema ya giderler oysa. Fakat kendi kendine gülen birini görünce de hemen pervasızca deli damgası vururlar. Deli lik eşittir özgür lük Deli olmak belki de bir insan ın ulaşabileceği en zirve noktadır bence. Zira o zaman hiç kimseden utan madan çekinmeden özgürce kahkahalara boğulur ancak. Çoğu insan bu duruma pek sıcak bakmaz ama için için gülmekten de kendini alamaz. Tıpkı otobüs teki kadın gibi o da ara ara bakıp bakıp gülüyor du bana. Neden için den geldiği gibi bağıra bağıra kahkaha lar atmıyor du tıpkı benim gibi anlayamamıştım. Belki de kendisi ne deli demelerinden korkuyordu. Tek yol mizah Meraklı ve alaycı bakışlar ın altında çantamdan çok tanınmış bir mizah dergisi çıkartıp okumaya başladım. Otobüs şehrin en tıkalı ve araçların korrna sesi çıkarma nın dışın da başka bir şey yapamadığı yollarında ilerlemeye çalışırken, bir taraf tan dergideki karikatürlere bakıp gülerek yazıları okuyordum. Diğer yandan da dışarı da yol kavgası yapan ve akıllı geçinen insan lara bakıyordum. Tam da o sırada aklıma bir soru geldi ve pat diye soru verdim içimden kendim e kim daha akıllı dergi deki çizgi kahraman lar mı yoksa yol ver diye dart dart korrna çalanlar mı tıkalı yolda. Şöyle bir baktım da tam bir komediydi ve kendi kendime dedim ki tek yol mizah ve kaldığım yer den gömüldüm dergiye tekrar. Özgürlük e giden yol delilik Sizi bilmem ama ben en çok yersiz ve zaman sız sevinçlere bayılıırım demiştim ya işte bu durum tam da kahkaha lara boğulmak için en uygun zaman dı ve ben de öyle yaptım elimdeki dergiyi yüzüme kapatarak özgürlüğün tadını bağıra bağıra çıkart tım. Otobüs te kendi yolunda ilerledi kendi dilin de gülerek Sizi bilmem ama ben en çok yersiz ve zamansız sevinç lere kapılmaya bayılıyorum. Dakkikalar geçmiş trafik normale dönmüştü. Gülmekten karnım çok ağrıdığı için biraz soluklanmak için dergiyi yüzümden çekip çantama koydum. Bu sırada korktuğu için yanımdan kalkan kadın ın tekrar yanıma oturduğunu fark ettim. Elini uzattı dergime ve birazda ben okuyabilirmiyim diye sordu yumuşak ve birazda urkek bir ses tonuyla. Gülümseyerek uzattım dergiyi kadın alıp sayfaları teker teker çevirip okumaya başladı. Ben de o sırada dışarısını izleyip kendi içimden, dünya bir deli daha kazandı diyerek gülüyordum. Kadının da benim ile aynı rur hali içinde olduğu yüz mimiklerinden hemen anlaşılıyordu. O da deliliğe ya da benim deyimimle özgürlük e doğru yol a çıkmıştı artık. Sizi bilmem ama ben yersiz, zamansız sevinç ve kahkaha lardan korkma ya başladım. Gülmeyi güldürmeyi unutmuş bir dünya her sevinç i korku ve alay ile karşı karşıya getirmeyi perensip haline getirmiş, insanlar ile iletişim kurmak yersiz ve zamasız mutluluklara boğulmaktan daha zor geliyor bazen. Ben çok korkarım böylesi durumlardan, insanın başka bir insan üzerin de korku iktidarı kurma çabasından. Belki de bazen korkulara kapılmak gerekir yersiz ve zamansız. Ama bir insan neden korkmak ister ki üstelik her fırsat bulduğun da dünya nın geri kalanından daha güçlü görünmeye çalışırken. Bazen iki duygu karma karışık bir hal alır ruh dünyamızda. Bazen de kendilerini fark ettirmeden iç içe geçerler ve türlü türlü tavırlar sergileme mize neden olurlar. Duygularımız bizimle alay eder. Kendi psikoloji mizin kurbanı oluruz. O yüzden de her duygu yerinde ve zamanı da yaşanırsa daha anlamlı ve güzel olur. Ama ben yinede yersiz ve zamansız seviç lere kapılmayı seviyorum. Çünkü özgür olmak beni ben yapıyor. İnsanoğlu nun bütün korkularına rağmen. SON